Netgedichten

netgedicht (nr. 16.935):

levensschatten

ik had nooit gedacht
laat staan verwacht
dat mijn verleden
leeft in het heden

van levensschatten beroofd
was ik veel liever dood
dan zo door te moeten leven
niets meer om af te geven

alleen plicht en pijn
kan geen zingeving zijn
energie voor enkele uren
dit kon beslist niet langer duren

mijn beste tijd is voor de baas
daarna kijk ik als door een waas
als een schim leef ik zo voort
in de nacht zelfs nog gestoord

door pijn en rare gedachten
wat kan ik nu weer verwachten?
alles doet me zo zeer
ik kan en wil niet meer

uit bundel "geen gemakkelijke zoektocht", oktober 2005
opgedragen aan de ggz-client
isbn 90-809885-1-0