Netgedichten

netgedicht (nr. 17.488):

de vogel

Ik droomde vannacht
Over een vogel
Hoog in de lucht
Zo vrij en toch op de vlucht

Niet lang daarna werd ik ruw wakker
Jij stond daar
Ruikend naar zuur
Niet weer, niet op dit uur

Toen begon het
Je zou stoppen het zou over zijn
Ik bepaal jou niks, klopt
Ik zoek het wel uit, fijn

Daar komt het dan
Ik was niet snel genoeg weg
Dan morgen maar een excuus
Bont en blauw, wat heb ik een pech

Ik droomde vannacht
Over een vogel
Hoog in de lucht
Zo bedorven, ver gevlucht.