Netgedichten

netgedicht (nr. 17.747):

God's creatie, en de mens

Een gedachte vervlogen
door een illusie bedrogen
de wazige schets van een verwrongen wereld
en alles gelogen

De knop van de liefde
die pas bloeit wanneer harmonie groeit
en het onkruid, verstikt door ellende,
doodbloedt

in de ruïne van het leven
door het verleden getekend,
gezegend in de bron van al het leven

omringd door de bloei van liefde
in God's handen, gemaakt
tot een paradijs, in alle landen

Een gedachte, tot mij gekomen
een visioen in mijn dromen
het schilderij van een wereld
ver van mij verscholen