Netgedichten

netgedicht (nr. 17.833):

De koppen eigenwijs

het neon straalt
en knippert vrolijk ja
een flard muziek
deint mee in warme lucht
met feestelijke geuren
luidruchtig bruist het leven
door een open raam
gordijnen die in felle kleuren
zachtjes meebewegen

maar op de natte straat
verschuifelt zat publiek
ogen steeds ontwijkend
voortdurend langs
gezichten strijkend
leeg en zonder lach
handen in de zak
niet beschikbaar voor
een menselijk contact

hun jassen grijs
de koppen eigenwijs
diep weggedoken in de kragen
ruggen zonder graat
de meter privacy het
rolluik en de rijen sloten
bevrijding van de rest
de deur tot eigen nest voor
veiligheid in al die dode dagen