inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 18.119):

adem mij de zee

ik zag
hoe jij speelde
en ik bleef geloven

jonge meeuwen en het licht
werden opgetild

tussen handen
en je mond, zo mooi
om te zien

-slaap maar, liefje-

ik wilde blijven
om alles te begrijpen

huilde en lachte
om blauwe gedichten
zoals ‘in morgen’

het woord werd wind en vogels
wisten wolken

-slaap maar, liefje-

want jij kwam los
van zee






foto : Robin ©


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 18 november 2007


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.3 met 16 stemmen aantal keer bekeken 811

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Anne, 18 jaar geleden
Een prachtig gedicht.
Gerardo, 18 jaar geleden
mooi gedicht, mooie layout
Roland Hainje, 18 jaar geleden
Zoals ik `m begrijp prachtig!
Windwhisper, 18 jaar geleden
Ademloos gelezen, in een woord subliem
Rudolf, 18 jaar geleden
Een wederom pracht van een gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)