Netgedichten

netgedicht (nr. 18.761):

Ademtocht

Ik zal je niet langer meer zoeken
ik weet dat je er bent
ergens
tussen de aarde en de sterren
in een wereld
die niemand nog kent

soms
voel ik je bij me
op een windstille dag
als een koele bries
die mij even raken mag

een ademtocht
die plots mijn wangen streelt

jouw liefde
die je
ademloos
met mij deelt...