Netgedichten

netgedicht (nr. 167):

Knuffelmuur

Vol passie en vuur,
danst in het donker
een kaarslichtje
op de muur.

Ze kijkt rond
springt op en neer,
want haar warme voetjes,
doen op de koude muur zo zeer.

Opeens,
was daar een ander lichtje.
Ze keek hem aan
in zijn mooie gezichtje.

Haar koude voetjes verdwenen
binnen een half uur,
Je kunt ze nog steeds zien dansen
op de knuffelmuur.