Netgedichten

netgedicht (nr. 19.422):

Wauw!

Als leraar schep ik vreugde in m'n werk:
veel oog heb ik voor jong en vrouw'lijk schoon.
Angstvallig zorg ik, dat ik dat niet toon,
zodat ik mij tot kijken slechts beperk.

Nog altijd denk ik aan die mooie Neel,
die vroeger hartverwarmend naar me lachte.
Genietend heb ik haar in mijn gedachte,
wanneer ik met m'n vrouw de sponde deel.

- Maar gistermiddag kon ik wéér genieten!
Wat is de wereld onvoorstelbaar klein:
die Neel kwam eensklaps bij me op visite!!

Ze is nog even oogverblindend schoon.
Wel kost het moeite niet jaloers te zijn
op haar geliefde vriend. Hij is m'n zoon.