Netgedichten

netgedicht (nr. 20.388):

appels in het licht, zo zonnelief

‘vingers ontkiemen jouw kunst
zoals schrijfrozen uit een hand’

- vicky hazen -

en plots begon het te waaien
heftig

alsof aarde en hemel
antwoord gaven terwijl
ik slechts

de stilte kon herhalen;

gedachteflitsen, te ver van lippen
om te baren, ontelbaar

hoog, de appelbloesems
in het bestaan van
lief

hart en zinnen

het gezicht van een meisje
van wimpers, wangen

druppelend tussen de gloed, schoonheid
is zo zeldzaam

zo veroverend
jij

dank je Vicky...meer dan woorden in het licht...