Netgedichten

netgedicht (nr. 20.472):

Een groene afdronk

ze kan niet kiezen tussen wit of rood
en eigenlijk maakt het ook niets uit
haar avond eindigt toch gifgroen

de jaloezieën staan op stekeblind
een stand die vastgeroest elke
ratio met duisternis omzoomt

met het mes op haar lippen
snijdt ze zichzelf in de vingers
door inktzwarte uitspraken

pas in het nuchtere ochtendlicht
bekent ze kleur aan de spiegel
-schaamrood gekaakt-