Netgedichten

netgedicht (nr. 20.588):

Gij die vuur en liefde zijt

Gij die vuur en liefde zijt,
doe de harten branden;
mensen van hun vrees bevrijdt,
open hart en handen.

Gij die als een stille gloed
in de ziel wilt vonken,
waar de hoop ons zingen doet
want door U geschonken.

Adem Gods die suist heel zacht,
teder mededogen
als een moeder die ons wacht,
over leed gebogen.

Adem Gods die krachtig blaast,
muren doet begeven,
die de komst van 't Rijk verhaast,
met ons heil verweven.

Geest van eenheid, Geest van licht,
oeverloos verlangen,
wijsheid die de hartstocht richt,
juich in onze zangen.

Te zingen op een melodie van J.Rosenmuller