Netgedichten

netgedicht (nr. 21.509):

zandspiegel

misschien was het
een wolkenloze dag

in elk oog, helder als antwoord

diep in het vieren
van verrassing, je naam die de dag
dichtte vol betovering

en klank, duikend naar
geboorte op beide wangen

een open plek in het licht
als vrucht van liefde
gedragen

door bloemen die nog steeds drijven
over het spiegelzand

en waarin ik nu
mijn kleine woorden leg

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 14 juli 2008

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: verjaardag

zandspiegel

4.0 met 53 stemmen

5.805

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Gerhard Burgers, 17 jaar geleden

Ik krijg visioenen van verlaten stranden met wit zand bedekt en waar totale stilte heerst in een stralende zon.

Julius Dreyfsandt zu Schlamm, 17 jaar geleden

een gedicht om dankbaar voor/mee te zijn!

Fari S., 17 jaar geleden

Misschien zocht ik op de aarde de simpele liefde van medemens.
Ik ben jou heel veel schuldig vanwege jouw liefde en poëzie dat ik van jou heel veel geleerd heb.
Bedankt voor alles.

jan haak, 17 jaar geleden

Sfeervol en mooi het verjaren verbeeld!

windwhisper, 17 jaar geleden

SCHITTEREND

hebus, 17 jaar geleden

Zelf pas verjaard beleef ik graag deze woorden, kunstig en smaakvol. Ik lees ze als op mezelf geschreven, waarvoor dank.

verhavert martine, 17 jaar geleden

Prachtig.

Geef je reactie op deze inzending: