inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 21.397):

Avondmeer

Roerloos en stil is het woud
als ik na de storm van het zijn
loop langs het natte wilgenhout
naar de oever van het avondmeer.

Ver boven mij toont de hemel
haar gebroken, purperen ribben.
De zon is ver weg en slechts
zichtbaar in oranjefletse strepen.

Rust daalt nu zachtjes neer
in deze koele, natte schemering.
Hier hervind ik mij tenslotte weer
bij dit verlaten, stille avondmeer.

Schrijver: sjoerd haxe, 14 juli 2008


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 372

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
annabel
Datum:
14 juli 2008
Email:
justformeplanet.nl
Wat een heerlijke rust.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)