Netgedichten

netgedicht (nr. 21.467):

Luchtkasteel

Met het drijven van de jaren
bouwden zij mijn luchtkasteel
waar ik dromen kon de dagen
op de allerhoogste deel
met mijn vlindernet vol vragen
en mijn hemels gekrakeel
konden zij mijn zucht verdragen
was geen wervelwind teveel

Speels verdroomde ik verhalen
die ik speelde -één voor één
hoog daarboven voor de sterren
en de wolken om mij heen
die mij wenkend al van verre
ver voordat de zon verscheen
met hun zachte glans vertelden
dat zij verderop ook scheen

Met het drijven van de jaren
dreef een luchtkasteel voorbij
waar ik al mijn bange dagen
droomde in een wolkenwei
maar nu buig ik zonder vragen
voor het land van dromerij
dat twee vorsten aan mij gaven
en nu verder droomt in mij