inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 21.466):

Genesis 1

Ik droom dat ik ouder ben als 't heelal
in zwanger ruim wacht op dingen die komen;
ruimte explodeert in uitdijende golven die
als baringswarmte door m'n lijf stromen.

Materie-nevel condenseert in groeiend ruim;
zwaartekracht verdicht nevel tot eerste
sterren, planeten en zwervend puin.
Uit sterrenstof van 'n geëxplodeerde ster

vormt zich 't zonnestelsel, eerste aardse
simpele groen ontstaan na 'n miljard jaar,
brengt zuurstof in de vroege dampkring en
het decor voor dierlijk leven staat klaar.

Geklitte moleculen in zonlicht verwarmd
aan lauwe aarde ontstegen komen tot leven;
vele generaties evoluerende levensvormen
leiden tot verscheidenheid in het heden.

Ik zag in 't geweld de blauwe aarde ontstaan
boodschap is dat 't paradijs al lang bestaat;
wachten op bewoners, de paradijsmens diens
verstand emotie beheerst, wortel van 't kwaad.

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster-Baas, 19 juli 2008


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 423

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)