Onweerspiegeling
De hemel huilt een nieuw gedicht: onweerslicht
met donderwolken en wolkendonder
gemixt met een schichtje bliksem.
Een donkerblauwe stormtaal
schudt woest aan dunne stammen,
lettertwijgjes versieren het geheel.
Een waterval spoelt mij de mond: een stilte
in een stilte tussen licht en tromgeroffel
en het blad onder mijn aandacht
neemt bezit van mij.
Geplaatst in de categorie: psychologie
taal 3.0 met 10 stemmen 
419
419
Geef je reactie op deze inzending: