Als een Feniks.
Als een Feniks herrijs ik,
elke keer weer,
altijd op zoek naar iets hogers.
Iets hogers door jou,
die ik nog niet ken,
maar wel al zo vreselijk veel van hou.
Mijn as zal ik daar verstrooien
waar jij het mij zegt.
Ik strijk bij jou ook
mijn vleugelplooien recht
maar wacht nog even
voordat je je aan me hecht.
Je moet het me immers nog vragen
of ik in staat zal zijn,
of ik die krachten wel kan dragen,
de macht die ik nodig heb
om bij jou te kunnen herrijzen
als een Feniks elke keer.
Zie ook: http://communities.zeelandnet.nl/data/vanalleswat/
Schrijver: Peterdw., 16 augustus 2008
hotmail.comGeplaatst in de categorie: liefde
aanbidden 3.0 met 7 stemmen 
393
393
Geef je reactie op deze inzending:
Ook ik in een gedicht het gehad heb over de feniks en soms herken ik gemeenschappelijke onderwerpen in onze gedichten.
Graag gelezen.