Netgedichten

netgedicht (nr. 22.054):

Het dal

Een onzichtbare wereld
van oorzaken en motieven
de waarheid slechts een idee
als een dagroom bij wijle
die gedachten beheerst

Wijlend in het trage dal
blijf ik kijken naar de zon
die zich nu en dan laat zien
tussen overhellende rotsen
wat is het klam hier benee
geen warmte om te klampen

Maar oponthoud
voedt de twijfel
verloren woorden
gevluchte zinnen
pijn kan er ook zijn
als je het niet ziet

Dwalend op de tast
kies ik een waarheid
uit de vele
en noem het
een droom