Netgedichten

netgedicht (nr. 22.141):

Schikken.

Spoel het grauw maar van mijn hart
met liters regen,
en pak de draad op van mijn bestaan

Eindig ons maar in verwijten,
laten we denkend aan de eblijn staan

Wijs ons na met honderd vingers
doe het mooi van gister
maar af als zot

Zijn we natter nog als buiten,
dan schik ik me,
dan schik ik me wel jankend in mijn lot.