inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 22.301):

Als je lach

zag je
de lamellen
langzaam sluiten
zo denk jij

de wereld buiten
maar ik ben
in je hart
voor samen uiten

geen zee
gaat ons te hoog
nooit buigen
we voor stormen

we dijken
onze normen
met stenen van
geloof en hoop

gooi je huis
weer open dan kan
ik binnenlopen als
je lach me weer ontvangt


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 19 september 2008


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 538

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Quicksilver
Datum:
20 september 2008
Email:
dvdvthhotmail.com
Een glimlach komt mij tegemoet in dit mooie gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)