Netgedichten

netgedicht (nr. 22.510):

Vaarwel zomeroogst

als het verkleuren
van de blaren
nog voor de val
een aanvang neemt

en het najaarsgrijs
de rust inluidt
om aan dood
en opstanding
te wennen

geraakt de mens
vaak snel ontheemd
van zomeroogst
en zal wellicht verval
schielijk herkennen

morgen bestaat
alleen nog in hoop,
woord en dromen

wordt hij enkel zo door
de verstilling geloodst?

Zie ook: http://fixpoetry.com

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 25 september 2008

julius-dreyfsandt

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: natuur

herfst

4.0 met 23 stemmen

896

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

elze, 17 jaar geleden

een goede oogst Hans...

Margreet, 17 jaar geleden

Met vertrouwen, is het het kostbare van het nu bewust zijn

nonna, 17 jaar geleden

Je prachtige herfst equinox, Hans...
dwarrelen als een melancholische `fado`neer...
Herfstdepressie, bij mens en natuur, zullen hoogtij vieren...
Maar...
niet bij de Roodkniespin ...
juist in de herfst...
heeft ie paringszin...
ruikt z´n vriendin vanaf 1 1/2 km...
't paringsritueel
verloopt heter en heter ...
nà z'n kunstje ...
rennen voor z'n leven...
tja, spinnenliefde...
duurt helaas maar even...
natuur, zó hard dat snap je...
niet eindigen in haar maag ....
als protïenehapje!
grinz** Graag gelezen dus!

gerhard burgers, 17 jaar geleden

heel mooi herfst gedicht, met onderliggende wijsheid!!

hebus, 17 jaar geleden

natuur in stervensnood. vertaald in zuivere poëzie naar mensenwoorden. knap!

annabel, 17 jaar geleden

Dankjewel, dichter, voor een gedicht zo dicht op je huid, resonerend tot in het hart van de lezer.
Groet,

kerima ellouise, 17 jaar geleden

heel mooi de mijmerende verstilling in jouw powezie...ze zal ons door het najaarsgrijze leiden.

Geef je reactie op deze inzending: