de beelden
ik zag een witte piano staan
op het strand, net voorbij de
vloedlijn..
dichterbij was hoorbaar hoe
zorgvuldig partituur bewoog
verderop kwam zij uit het zand
in rood gewaad om zich heen
haar blote voeten verborgen
zich beurtelings in de zeewind
het zwarte haar spartelde hoog
boven het klavier, ik luisterde
samen met het ritme van golven
naar een verwaaide polonaise
Geplaatst in de categorie: filosofie
groetjes elze