Netgedichten

netgedicht (nr. 22.725):

Ik heb de stilte lief

als ik mijn adem
ingetogen verdeel
heb ik de stilte lief,
zo lief

doch ben aan tijd gebonden
waar voortschrijdende wijzers,
onophoudelijk,
verleden verwachtingen
verwonden

en zie in jonge maagden
dat ik steeds vaker
oudere vruchten teel
in afwachting van de nacht
die onherroepelijk op mij wacht

toch rust ik in mijn avond,
en voel me bemind
door de glimlach
van jouw kind

en als ik mijn adem
ingetogen verdeel
heb ik de stilte lief,
zo lief

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 8 oktober 2008

julius-dreyfsandt

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: filosofie

stilte

3.9 met 25 stemmen

1.362

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

kerima ellouise, 17 jaar geleden

ook ik heb de stilte lief, in een glimlach verbonden met een ziel en in dit prachtige gedicht!

jan haak, 17 jaar geleden

In stilte valt de liefde en een buiging gaat naar jou.

hebus, 17 jaar geleden

als je de stilte zo kunt beschrijven, dan moet je ze wel liefhebben. knap weer!

elze, 17 jaar geleden

Hans, mijn vriend,,voortreffelijk.

marcus neuborg, 17 jaar geleden

heel prachtig mooi..

nonna, 17 jaar geleden

Je woorden schilderen een stilleven hier Hans, in stille aanwezigheid, ontstaat een woordeloos begrijpen.
Jouw indringende woorden, zijn een gesprek van ziel tot ziel.

tack walter, 17 jaar geleden

in stilte herlezen; ingetogen lief!

Geef je reactie op deze inzending: