Netgedichten

netgedicht (nr. 23.411):

Sinterklaas (3)

De schoen stond klaar,
wat hooi, een raap,
het briefje met de wensen
in pijnlijk schoonschrift,
onder de plattebuiskachel.

Op de koude zolderkamer
met gespitste oren,
met kloppend hart,
vol spanning liggen luisteren
naar elk geluid, elk gerucht.

Onder de dekens
je schuilhut bouwen,
dromen van heerlijke dingen,
rillen van angst voor straf
tot de schimmel langs draafde.

‘s Morgens heel vroeg het bed uit,
vol verwachting de trap af
en steeds weer het wonder:
de lege schoen
en je hartenwensen vervuld.