Netgedichten

netgedicht (nr. 23.624):

Web

De spin zit in het hoofd,
verleidt het gekastijde brein,
verdoofd in een wonderlijke woestijn,
getransformeerd tot schorpioen,
z’n angel doopt in potten vol venijn,
van bloeiende oase tot verdorde jasmijn,
er was te veel beloofd, een web van
gesponnen ijzergaren in het groene ooft,
vangnet voor een stekend visioen,
lief te hebben zonder pijn,
de spin huist in mijn hoofd.