dromenkind

laat mijn woorden
dan bij maanlicht van sneeuw
zijn

een siddering, een beetje wonder
zoals zilverglans, mild
in bomen

het onbekende
dat zich over het leven buigt;
een vinden of ontwaken

in trillend teder
en in dromen

wij samen

in witte kruinen
de engelenvleugels tegemoet

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 25 december 2008

miemakehotmail.com

dromenkind

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 27 stemmen 1.968