Netgedichten

netgedicht (nr. 24.888):

hoe stilte zichzelf schrijft

in dat laatste woord
past alles

de stilte en het tegenlicht
de verwarring van poëten door
het telkens nieuw geluid

van rivieren en rotsen

onder het gedichtendak
van een kathedraal

waarin vrijheid duizelt
om de duizend kreten, de tweestrijd
in hem of haar

om het zwijgen van de stenen
en de eindeloze ogen

van de minnaar en zijn anonieme
monologen

de lezer, op zoek
naar waarheid

en woorden die geen woorden zijn
maar bootjes op papier
van zand

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 8 maart 2009

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

hoe stilte zichzelf

4.0 met 43 stemmen

1.734

Er zijn 14 reacties op deze inzending:

Hilly, 16 jaar geleden

En hoe mooi zijn de gebundelde woorden achter de afbeelding.
Om telkens weer in stilte te lezen.

Hazen, 16 jaar geleden

En ik stil stilte in stille bewondering.

Gerhard Burgers, 16 jaar geleden

om het zwijgen van de stenen
en de eindeloze ogen

van de minnaar en zijn anonieme
monologen

wow.... aan deze twee regels zou ik al herkennen dat het van jouw hand is Kerima.
fanatiek mooi.

windwhisper, 16 jaar geleden

ach om voor de tweede maal te schrijven, hoe mooi dit is, kan geen kwaad toch
heerlijk om te lezen

Quicksilver, 16 jaar geleden

Zucht.....zo mooi hoe stilte zichzelf schrijft!

jan haak, 16 jaar geleden

Deze vind ik echt een pareltje.

Edwin van Rossen, 16 jaar geleden

In bewonderende stilte gelezen.

Tack Walter, 16 jaar geleden

Op papieren rotsen geschreven poëzie. Mooi!

mobar, 16 jaar geleden

Schitterend!

Roland Hainje, 16 jaar geleden

Echte stilte is oorverdovend! zoals in jouw gedicht, de prachtige woorden resoneren.

Manuel Van den Fonteyne, 16 jaar geleden

Originele invalshoek. Met die openingsregels doe je alles passen. Zeer mooi is dat.

hebus, 16 jaar geleden

Deze schrijfstijl, van woord naar beeld, is moeilijk te evenaren. Een lust om lezen, luchtig en ijl.

elze, 16 jaar geleden

Bootjes op papier van zand, dit is groots.

groetjes elze

Rudolf, 16 jaar geleden

Een prachtig gedicht schreef je even in vogelvlucht. Dank en graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending: