in het begin

soms als de nacht fluistert
in ’t duister aarzelt
worstelt met het licht
de zon verduistert

staan maan en sterren stil
en wachten tot het woord
de ruimte klieft in echo’s
duizendvoudig verder verder

oude verhalen ontwakend
dreunend van ver en van toen
en van heel dichtbij nu
in dit ene tijdloze moment

horen de eb en vloed de dag en de nacht
het zachte fluisteren van de geliefde
de zo vertrouwde stem
van al het weten

kennis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 173