Netgedichten

netgedicht (nr. 25.833):

Avondzang

luister mijn lief
hoe mijn hart zingt
als de roep van de koekoek

hoe de opkomende avond
zacht gonst als een bronzen gong
die mild door mijn klepel wordt gestreeld

in donkere spalten van het tweelicht
dansen reeds vuurvliegjes, als een sterrenhemel,
boven de stilte van mijn groeiend verlangen naar jouw warmte

kom laat ons snel de loutering zoeken
van de koele nacht en toezien, hoe aan de einder,
de diep rode boog van onze hartstocht langzaam wegzinkt.