Netgedichten

netgedicht (nr. 26.061):

Landschapspark

Wat vroeger onze wildernis was
de ruigte rond het rondje
een oude kasseien weg
met breed brakende bermen
en aangrenzend moeras
is nu een keurig landschapspark
met grazende Hooglanders
en wildroosters
over gecultiveerde fietspaden
door de onzinnige ruigte
naar het zigeunerland
van ademzucht
tussen heksen en dwergen
speelt de muziek
van zigeuners nog altijd geheimzinnig
in de wildernisruimte van mijn zinsbedrog
liggen de heimweeklanken, de ruige vlakten
van weleer in wilde groente,

en schuimbekkende
inktvissen die woorden langs de lente lijmen
voor de bont gekleurde konijnen
die huppelend achter de horizon verdwijnen.