Netgedichten

netgedicht (nr. 26.068):

Schering en inslag ( Haiku’s )

Bomen van overdaad,
ze kunnen niet ontkomen,
ze zijn ontvrucht.

Bloesem maakt verten,
schoon, staat in het stof
geschreven, een optelsom.

Daar waar we wonen,
waar kunnen we anders zijn,
dan waar inzicht groeit.

Stammen ontbreken,
niets dan ruwe knoesten,
wortels bieden uitzicht.

Leven is van loof ontdaan
van bomen die er niet meer
staan, ben ik de tel kwijt.

Kussens ligt in de nacht,
zoals de schapen doen,
zij slapen, zoals velen.

Wij komen van ver
om iets te vernemen,
we zijn nog op zicht.

Zwart en wit grind knarst
de aarde ligt te suffen,
om je te verbijten.