Netgedichten

netgedicht (nr. 26.246):

Wolken met een gouden rand

Even klaart de lucht weer op, de wolken
drijven voort met gouden rand.
Ineens voel ik me zonder druk
met iedereen verwant.

Ik draag de sporen van 't verleden
heel hevig in mijn ziel
maar weet weer dat ik zonder schroom
opnieuw voor 't leven kniel.

De vragen blijven, twijfels ook
want er is eb en vloed
maar schelpjes langs het levensstrand
ze kleuren soms mijn bloed

en roerloos blijft verlangen daar
waar anders niets meer brandt.
Zo klaart de lucht weer even op, de wolken
drijven voort met gouden rand.