Netgedichten

netgedicht (nr. 26.882):

Nu

“Nu” is het moment dat blijft verbazen.
Zo scherp, dat het “vroeger”, uit de toekomst snijdt.
Een filigrain dat droom van daden scheidt.
Ijl, als één noot door wijlen Miles geblazen

op een trompet van dun gesponnen glas.
“Nu” gedenkt gretig wat is verleden.
Hoedt zich voor de toekomst in gebeden
“Nu” volbrengt, wat nu begonnen was.

Maar, zoals de lijn tussen olie en water
zonder beiden niet bestaat,
bestaat “Nu” niet zonder toen en zonder later.

“Nu” is de dunne gouden draad
die tijd knevelt in het heden
en tot eeuwen weeft als eindeloos brokaat.