Netgedichten

netgedicht (nr. 27.317):

De geur van bloed

Lemok hoorde de vrouwen die achter de
omheining van het mannenhuis behoorden
te blijven, zacht zingen. Hoeveel weken was
hij hier nu al ?

Duizend sneetjes in een volmaakte huid, hij
en de andere jongens waren samen met hun
Vaders, Ooms en Dorpsoudsten het mannen-
huis binnengegaan.

Als jongens wel te verstaan….Als man kwamen
ze er vandaag weer uit. De goden waren goed
voor hen geweest wist Lemok.
Iedereen had de ingreep overleefd.

Lemok wist dat hoewel hij veel bloed verloren had
en hij af en toe buiten bewustzijn was geraakt, hij
niet bang was geweest om te sterven.
Door de pijn te trotseren was het vandaag tijd om
hem als man te eren.

Mensen die niet tot hun stam behoorden, snapten
van hun traditie niet veel.
Hij keek naar de littekens die een krokodillenhuid
voorstelden.

In hem zong het zacht…hij had zichzelf bewezen. Zijn
bloed was één geworden met de aarde.
Naakt stond hij daar. Zijn mooie billen, zijn mooie
Lichaam, zijn besnijdenis was klaar.

------------------------------
Tradities van een papua-stam.