Windbuidel,

Soms opent zich de doos,
ontvangen van Pandora,
de wind ontsnapt uit haar
schoot, raast langs de
karkassen van de levenshoop,
een mager geluid omhult de
witte geraamtes, te dun bekleed
met een verse huid, laat het
aardse stof zich met andere
kleuren verven in de geuren
van de regenboog en het oude
bederven, blaast op de pijpen
van de doedelzak, met stijf
gesloten lippen om zonder
houvast aan de horizon weg
te sterven, blijft een stukje
onaangetast, na die windstilte
volgt de leegte.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 7 augustus 2009

pebmartenskpnmail.nl

Pandora stilte leegte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 9 stemmen 296