Netgedichten

netgedicht (nr. 27.475):

Continenten ver

Je deed het moeiteloos,
je was al continenten ver,
voordat ik je ging missen,
te gretig ingehaald, te veel
gevergd, jij was alweer
een klip voorbij, wuivend,
leek zorgeloos, keek vanuit
je hoge plaats op mij neer,
ik maande je stil te blijven
staan, wat je beantwoordde
met nieuwe vragen zonder een
stap te vertragen, verkoos
je de tocht naar boven, zonder
werkelijk doel voor ogen, in
die toenemende afstand,
verbleekte jouw heldere ster,
je keek niet meer achterom,
je liet me achter, was je zo begaan?