Netgedichten

netgedicht (nr. 27.785):

Heimwee

de vogels wil ik horen fluiten
na middagregen die in vlagen
tegen hoge palmen slaat
en vleermuizen verstoort
die nog slapen tot zo laat

verfriste bloemen wil ik ruiken
in de rondgeknipte struiken
langs de lanen in de stad
met mijn hond die uitgelaten
kwispelt op het ritme
van mijn verblijde hart

de buren wil ik lachend groeten
in straten waar men buiten leeft
bij open huizen zonder ruiten
waaruit de geur van koriander
appetijt opwekkend zweeft

maar vooral wil ik weer weten
dat ik zijn mag wie ik ben
graag gezien word als de open mens
die ik in mij van oudsher ken