Netgedichten

netgedicht (nr. 27.892):

hoofdrekening

ik kreeg er oude rillingen van
hoe ik de herinneringen
vergeten was
de koude sloeg toe
vanuit ondergrondse meren
het hoofd van vertrouwen
werd uit mijn onderbuik gesneden
wat was er dan
van de idealen overgebleven
en al het blinken
in heroïsche dromen
al die medestanders
die onderweg de reling
genomen hadden - overboord

elk mijmeren
over stalen daden
nam de weg terug
richting mijn darmen
iedere drang peristaltisch
en ik nam mijn hoofd onder de armen

de som van al mijn woorden
ligt op een oordeel te wachten
achter op mijn tong
kom ik een berg tegemoet
van jij bent pokdalig
en ieder komt maar net
boven de ander uit
er wordt gemeten
met halve bollen van koppen
wat jij zegt wat ik zeg en jij en jij en jij
ieder loopt over met honing op de tong
en soms komt men weg met het plagiëren
van zichzelf

al was het maar wat zogafscheiding
uit de zolen
van onze oudste broodheren
het zwerken van ons oeveren
gestolen
uit een aantal leeggehaalde monden
schiet zijn thuisland voorbij
in de gorgelwind van het ego