voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 28.587):

zacht land

alle gedachten
die ik uit de winter
verzameld heb

alle slachtoffers
uit het reliëf van de nacht

bange stappen en mistranden
het knielen
voor de duisternis in mij

ze verdwijnen
wanneer de horizon duinen dichterbij brengt

nog dichter dan een witte oever
aan de dood ontleend

de wind, een vogel,
het schuimen
van verzen

het begrijpen van licht
waarin ik jouw woorden
vind

en dat wat zich voortbeweegt

hou van me
want uit een zeeschelp geworpen
ben ik iedere waarheid

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 13 oktober 2009

Geplaatst in de categorie: psychologie

1
2
3
4
5

4.0 met 24 stemmen

804

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

jan haak, 16 jaar geleden

Wat een prachtig, zacht beeld Kerima !

julius dreyfsandt, 16 jaar geleden

zeer mooi....

pama, 16 jaar geleden

In mijn gehoorschelpen ruist je gedicht nog na.
Mooi gedicht.

Inge Deconinck, 16 jaar geleden

Een gedicht waarin ik graag wil wonen.
Mooi!

Hanny, 16 jaar geleden

En immer de kust die als een rode draad door jouw poëzie loopt. Prachtig werk Kerima.

annabel, 16 jaar geleden

"het begrijpen van licht, waarin ik jouw woorden vind" ......kippenvel

wietewuiten, 16 jaar geleden

deze verzen schuimen glinsterend. graag neem ik mijn zonnebril ter oge om ze nader te beleven.

Geef je reactie op deze inzending: