Netgedichten

netgedicht (nr. 28.745):

terug naar af met jezelf

Er wordt altijd geteld
op twee handen
maar ook niet meer
dan dat
verder, dichter
kan het niet komen
ieder verderstrekkend denken
gaat altijd ergens wel de hoek om

een schitterende leugen
wordt het
wanneer een mens
over een paar extra ledematen
kan beschikken

extenties
zoals jezelf online uitsmeren
over een aantal pagina's
die je niet kan onderhouden
omdat je de handen al vol hebt
terugbladerend
om je kern ergens op te slaan

op het punt
dat je naar buiten treedt
kom je jezelf ergens tegen
in het midden
zoals je linkerhand
de rechter nadoet
om zichzelf te imiteren
je voelt je dan kamerbreed
en weer eens buiten spel gezet

soms kun je je gewoon beter
een paar gedoodverfde handen aanmeten
dan lijken de dingen wat lichter te dragen
zou je denken
dat het sterven wat dode hoeken meeneemt