Ik ben mijn liefje kwijt.

Ik ben mijn liefje kwijt,
heeft U ze ergens gezien misschien?
Ja, weet U, ik heb ze pas een paar dagen geleden
hier nog ergens gezien.

Ja meneer, ja mevrouw, het is echt een schatje,
en ik wil haar zo graag net als vroeger
weer aan mijn zijde zien.

Ik heb hier, in het geheugen van mijn telefoon
nog al haar Sms’jes staan, waarin ze zelf nog zei:
“Ik wil je echt niet kwijt!” en “Er is maar één man
op deez aard voor mij!”

We liepen vaak getweeën langs ’t strand mevrouw, meneer!
Dan zochten wij naar schelpjes, naar zeeboontjes,
om precies te zijn.
Wij liepen altijd hand in hand, en kusten elkaar wel
na elke tien meter lopen langs de waterkant.

En koken kan ze als de beste, ze vroeg het speciaal aan mij:
“Mag ik altijd voor je koken, ik wil altijd bij je blijven,
want ik hou UNENDLICH veel van jou”.
Vijf maanden bijna zijn voorbij: nooit één onvertogen woord,
maar nu is er iets fout gegaan, en de liefde lijkt verstoord.

Hoe is het mogelijk mevrouw, meneer, doet U er eens wat aan?
Help me toch alstublieft: dus als U haar eens ziet?
Doe haar een lieve groet van mij,
en zeg haar dat ik haar smeek om wat krediet.

Ik ben steeds goed voor haar geweest en zij heel lief voor mij.
Dit kan toch niet zómaar over zijn, onze liefde was toch écht?
En de beloftes naar elkaar, die doen we toch gestand?

O, kreeg ik nog één kansje maar, mevrouw, meneer, die grijp
ik dan heel écht! Dit berooft me van mijn verstand.
Want dat zoiets moois wat we hadden opgebouwd,
dat gooien we nu zomaar weg.

Weet U? Ik was soms bij haar in huis, ik bracht haar koffie op het bed,
soms kreeg ik een Sms’je naar benee: -Mag ik A.U.B. een bakkie thee? X-
Vind U dat niet leuk?
Gezellig was het met z’n twee, écht, ik ben stapeldol op haar,
wij waren van 2009 eigenlijk HET grote liefdespaar,
wij vonden zelf ook: WIJ HOREN BIJ ELKAAR.

Dus lieve mensen, als U mijn liefje ziet,
vraag of ze terugkomt weer naar mij:
ik red het echt niet zonder haar,
I Love her Forever, ik sterf van verdriet.