Netgedichten

netgedicht (nr. 29.707):

Vers hooi

Meer dan ons leven geven kon
heb ik je lief gehad
wij putten uit dezelfde bron
buiten de binnenstad

ons hoge gras geurt ademloos
naar vervlogen tijden
de zeis flirt driftig met vers hooi
dat moet leren lijden

je bent te jong nog voor verlies
van een vertrouwd gezicht
ik kies jouw grote teddybeer
tot troost in dit gedicht

uit je dal van hete tranen
klimt een uitweg door het loof
bindt je verdriet tot korenschoof
in een veld vol rijpe granen.