Netgedichten

netgedicht (nr. 29.988):

La Comédie humaine

zelden zag ik zo
een masker vallen
in een klucht,

ongeschreven,

waarin de
sterfelijke mens,

verblind,

voor zijn eigen
bevalling vlucht

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 2 januari 2010

j.sandt

chello.nl

Geplaatst in de categorie: psychologie

blind

4.2 met 17 stemmen

442

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

kerima ellouise, 15 jaar geleden

Een geweldig sterk gedicht. Knap!

nonna, 15 jaar geleden

je persoonlijkheid, `persona`of masker, je uiterlijke gedrag, dat wat de omgeving ziet, wordt door opvoeding en omgeving beinvloed.
Maar ben je ook werkelijk wie je wilt zijn?
Durf je je ware "ik" ten alle tijden te tonen?
Of spelen we een maskerade....ons leven lang?
Tot het moment aanbreekt, dat je niet meer vluchten kan ...

Manuel Van den Fonteyne, 15 jaar geleden

Mooi Julius. Hoe de hoge verwachtingen de ijle vlucht nemen soms...

annabel, 15 jaar geleden

Ontluisterend, maar zo fantastisch scherp.

Geef je reactie op deze inzending: