Soevereine gangen
ofschoon mijn lippen zwijgen
poort een vreemde lijn
zijn soevereine gangen
mijn hart, mijn denken aanéén
is warm genesteld
in de stilte van mijn kamer
aanstroomt het hart dat blijft slaan
nauwer ingeweven
de sneeuw spiegelt verdiept
over het weideland vergezichten
en ogen dromen droomstil
al wat je zag
laat mij in deze stilte maar
ik mag dit wel, als deelgenoot
waar het hart uit kan rusten
verwonderlijk teer
waarvan je de waarde verstaat
hangt de stilte op ramen
langs de witte wegen van diepte
in Friesland
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/quicksilver/
Schrijver: Quicksilver, 4 januari 2010
Geplaatst in de categorie: natuur
natuur 3.0 met 7 stemmen 
223
223
Geef je reactie op deze inzending:
dat een mooi Friesland toont en waardig is