Drie koningen geven handen vol leven

De tijd kruipt huiswaarts in de Randstad
Wegen voelen als vijanden die men schuwt
Buslijnen rijden rond op ringen kruipen over het pad
Niet prompt verwarmde wissels lijken niet te ontdooien
Hoelang kost het de NS om het juiste spoor te ontvlooien

Sneeuw voelt als aas vermengt met pekel
Het oogt als een zwaluwloze hemel heeft een hekel
Aan stank van leven en er is echt iets wat smerig stinkt
Waardoor weerloos te veel van het echte milieu slinkt

Het oogt als de zwaluwloze hemel heeft een hekel
En geeft gul om voor uitglijden te behoeden nu zelf eigen pekel.
Wat verkeersinfarcten geeft als de hemel bevroren beeft
Autobanden en metaalwerk van de heilige koeien aanvreet.
De tijd kruipt koppig stapvoets huiswaarts in de Randstad

Gladheid eet thans tijd van lieden die nu zelf kunnen glijden
Lijdend met hun kapitale slecht trager zich om sneeuw verblijden
Op bevroren wegen is door het tij het ijs op paden niet te vermijden.
Gladheid eet thans tijd van lieden die nu zelf kunnen glijden

Wat wil de hemel, het heelal hier in vredesnaam mee duiden
Wil ze even de opwarming met zonnevlekken van de kosmos
Het anders interpreteren van ezel en os verbeelden op onze aard
Gaat daarom dit getijde met zoveel weersomstandigheden gepaard

Wandelaars en fietsers kinderen verwachten lachend dooi niet
Mondjesmaat klinkt in het verschiet er zijn maar twee banen
Er komen zelfs bedden voor gestrande lieden om te overnachten
Op schiphol te genieten en te ontspannen bij deze witte prachten.
Leven mag zo nu en dan werkelijk maagdelijk onbeschreven zijn
Want het natuurlijke zout der aarde geeft smaak en zelden venijn.

6-1-2010