Netgedichten

netgedicht (nr. 30.289):

onhoudbaar

-alsof
er een landschap
woekert
op muren,
de uren nodig
in scheppen van gedachten –

zou het raar zijn
als het verdict zich uit stenen snijdt
oceaangroot

zo zwaar
als vielen wij voorgoed
uiteen

zou het geruis van alle stromen stilvallen, samen
met het leed
dat uit schelpen braakt
tussen wier en het waarachtige weten

golf
mijn vriend
en voltooi in het terugkeren de reden;
mijn vraag aan jou en wat in je drijft

vertel me
wanneer jij met een droom het licht ingaat
dat de zon geen zout brandt op huid

elk alleen
in het vonnis van deze achtergelaten
onhoudbare dag

---------------------------------------
afbeelding: schilderij van Heide Renier
" Verdict "