Alice Nahon

het liefst zou ik kort willen aanmeren
tussen de leidraad van haar oeuvre poëzie
waar het barst van schone volzinnen

tot stiller stilte als een tijdgenote
dat dromen kruidt voor de ’eigen haard
in tekens van taal als een open boek
zonder schaduw

stil lees ik, jouw licht blijft
achter de stilte van iedere dichtregel
hangen in mijn hart warm
zachtwarm, enzovoorts

vrouwelijk vredelievend
eer ik uw naam (zoals dat heet)
geïnkt op papier voor jou van mij
waar poëzie niet zwijgt

als lichtheid van ademhalen
rondom die plek beweegt het bestaan
van jouw klassieke gedichten
zó bevrijdend in mij

literatuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 14 stemmen 188