Netgedichten

netgedicht (nr. 30.506):

Jouw wit en jouw kleuren.

Jouw wit en jouw kleuren
zijn geurig en maken me blij:
ik hoor zachte violen,
snuif zachtzoete geuren
‘k zie velden met roosjes erbij

Soms echter dan
kan het zomaar gebeuren:
zwart neemt de overhand,
het donkere duister brengt tranen
en pijn en verdriet.

Laat mij je toch leiden,
ik wijs je de weg:
sluit gerust maar je ogen
grijp gerust maar mijn hand,
vertrouw maar op mijn stem.

Op donkere momenten
knijp je hard in mijn hand schat,
want ons kan niks gebeuren:
en zie: jouw wit en jouw kleuren
breng ik gewoon weer terug.

Zie ook: http://communities.zeelandnet.nl/data/vanalleswat/

Schrijver: Peterdw., 30 januari 2010

Geplaatst in de categorie: liefde

Emoties

3.0 met 11 stemmen

538

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Inge Deconinck, 15 jaar geleden

Zo vol liefde ga je van zwart-wit naar kleuren opdat ze mee zou komen.
Gemis hier mooi en ontroerend verwoord.

Paula Hagenaars, 15 jaar geleden

Heel mooi Peter voor mij herkenbaar mooi als er dan zo iemand naast je staat.

Manuel Van den Fonteyne, 15 jaar geleden

Mooi gedicht Peter. Zoetgevooisd zoals het de liefde betaamt. Graag gelezen.

windwhisper, 15 jaar geleden

liefde kan donker tot lichter toveren in vertrouwen

LadyLove, 15 jaar geleden

Hoe liefdevol :)

Martien Montanus, 15 jaar geleden

Een kleurrijk en liefdevol schrijven!

Geef je reactie op deze inzending: