Netgedichten

netgedicht (nr. 30.456):

Storm

Soms begint het
dan te stormen
in mijn hoofd
word ik van
mijn rust beroofd
wil ik naar voren
of naar achter
naar omhoog
of naar opzij
steeds weer sneller
dan weer zachter
beetje depri
beetje blij
zo vreselijk onrustig
weet totaal niet
wat ik wil
zo loop ik maar
iets te schreeuwen
volgend moment
ben ik dan stil
ik ga nu meteen
naar buiten
voordat ik
anders besluit
en zo sta ik nog
te tobben
straks kom ik
de deur niet uit.