de man in de vroegte

vele ochtenden
verspoelt hij het gruis
van de vorige dag

er zijn momenten
dat hij zichzelf betrapt,
hardop lacht

‘koffiekop sijpelt’
de stemmen, dromen
‘gebruik hen,
luister naar hun razen’

vele ochtenden
is niets hem dierbaarder
dan de randen van het bad
hij stapelt er boeken
en klokhuizen sterven

er is een asbak, een viltstift
en als hij zich in water legt
krimpt zijn geest

vele ochtenden
zijn er houten balken
waaraan een haakje met een hemd

elke ochtend ruikt hij de avond

ochtend

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 235